Shkoder naar Starigrad

We blijven een paar dagen op deze fijne camping, veel doen we niet. Wel laat Anne de auto nog even wassen in een Lavash. Je kunt hier te kust en te keur. De Albanezen lijken blijer met hun auto te zijn dan met hun vrouw.  De meest dure auto’s zie je hier en allemaal blinkend schoon, een markt voor autowassen is er dus zeker wel. 

Vandaag rijden we ruim 500 kilometer, en slechten we drie grenzen, Albanië, Servië en Kroatië. Bij de grenzen lekker snel allemaal. Alleen Albanië stempelt nog in je paspoort.

Tegen 19.00 uur, na 10 uur onderweg te zijn geweest, komen we bij onze favoriete camping Igor in Starigrad. De eigenaresse herkent onze bus, soms toch handig deze gele verschijning, en ondanks dat het vol is mogen we op een plekje op het terrein staan. Het is er wel bloedheet en geen schaduw. Morgen gaan er mensen weg, dus het komt goed. We hopen op een schaduwplek want 34 garden om 0.90 uur ‘s ochtends is best warm. We gaan eerst foerageren omdat we niet steeds met de auto op pad moeten. Hier is verder niks te koop. De eigenaresse toont vol trots de nieuwe douches en toilettenblok. Inderdaad super de luxe douches met stort-handdouche. Was ook wel nodig want in 2016 was er elke avond en soort van overstroming van de leidingen/ afvoer. Toen was het al blinkend schoon maar gedateerd nu ook schoon en nagelnieuw. Wat hebben we weer heel veel mazzel. We staan nu aan de rand van de camping pal aan zee. Met een vijgenboom voor een beetje schaduw. We voelen ons Adam en Eva in het paradijs, kunnen zo het water in plompen. ‘s Middags horen we getingel op de camping, en zo leuk, daar kwam de ijscoman. Wat lekker zeg, een heerlijk ijsje zo maar gebracht voor je deur. We blijven hier zeker een dag of drie. Het is te warm om iets meer te doen dan lezen, zwemmen, blog bij werken, een wasje doen, toch wel koken ondanks de hitte. Gisteravond zelfs een Hollands potje met een karbonaadje, bloemkool, en gebakken aardappeltjes. Nou dat was lekker hoor! Vandaag verder bekijken hoe we de terugreis gaan doen. In meerdere landen moeten we tolpoort kastjes kopen omdat we zwaarder zijn dan 3500 kg. Helaas heeft ieder land weer een eigen kastje, formulieren en administratie. Gelukkig kunnen we in Kroatië gewoon over de tolweg rijden, zonder kastje. We gaan puzzelen.