Vandaag vertrokken uit Nürnberg. We gaan langs een supermarkt die kunst verkoopt, een zogenaamde SuperMart. Helaas kunnen we de winkel niet vinden. Na wat rondvragen blijkt het een pop-up winkel te zijn die eind september opengaat. Niet voor omgereden , maar jammer is het wel. Onderweg regen, veel verkeer, werken aan de weg, en soms een versmalling, ritsen is altijd een drama hier. We komen aan in Markleeberg, een dorp vlakbij Leipzig. Wij kunnen met onze auto niet de stad in, Umweltschutz is hier erg uitgebreid. Maar we hadden vooraf al gezocht naar een plek met een station, we staan nu op een camperplek bij Cospudenersee, wat dan natuurlijk een meer is i.p.v. een zee. Mooi gebied met veel groen, en mogelijkheden tot recreëren. Wij doen niet al teveel meer, eerst even lekker in de zon en even een boekje lezen. Na het eten gewandeld in het park, waar nog veel mensen genieten van de laatste zonnestralen van vandaag. Omdat we warm weer verwachten de wekker op 07.30 uur. Na de ochtend rituelen gaan we met Limoe naar het dorp en parkeren de auto bij een museum. We lopen naar de trein. Nu blijkt dat er wel 3 lijnen zijn waar we gebruik van kunnen maken. Perfect, binnen een kwartier staan we op de grote markt. In het oude centrum, met het raadhuis, de oude beurs met standbeeld van Goethe, verschillende hofjes en promenades. In WO II is 70% weggebombardeerd. Alles is wel zo goed mogelijk weer opgebouwd, en er zijn veel fraaie details aangebracht op de gerestaureerde gebouwen. Jugendstil, Barok en een beetje Bauhaus. Mooie winkels ook in de promenades, chique stad. Het centrum is redelijk compact, we kunnen het makkelijk bekijken. Soms even om de beurt naar binnen want Pieter is gezellig mee.
In de Nicolaaskerk, die bekend werd in de jaren tachtig van de vorige eeuw, door de Oost- Duitse vredesbeweging die bijeenkwam in deze kerk. Alles werd in Oost- Duitsland tegengehouden, maar in de kerken was een relatieve vrijheid. Natuurlijk werden deze mensen door de Stasi in de gaten gehouden. Als punkband mocht je niet optreden, maar de dominee van deze kerk liet ze in de kerk optreden, dat konden ze niet tegenhouden. De kerken hadden afspraken met Hönnecker gemaakt, en de dominee van deze kerk rekte de regels op. Maar alles wel vanuit de vredesbeweging, geen geweld en tegen de wapenwedloop. Veel vreedzame demonstraties die uiteindelijk in 1989 uitmondden in de Wende. Diepe buiging voor de inzet van deze mensen. Ook nu zet deze kerk zich nog steeds in tegen alles wat met oorlog van doen heeft, zoals nu voor de Oekraïne.
Leipzig is ook de stad van de muziek. In de Thomaskerk heeft J.S.Bach als cantor gewerkt. Zijn standbeeld staat voor deze kerk en ook zijn er regelmatig concerten. In de hele stad kun je standbeelden vinden van musici. Een tocht met vioolstokken leidt je langs deze beelden.
In het voormalige Stasi gebouw De Runde Ecke, zit nu een museum. Hier kun je alles bekijken, wat bewaard is gebleven na de Wende. in 1989 is gelijk een burgercomité Leipzig opgericht en deze heeft ook direct alles zeker gesteld en bewaakt met hun eigen leven. Zodat er zo weinig mogelijk zaken zijn vernietigd. Ook zijn er politieke gevangenen vrijgelaten die daar ook zaten. Het museum komt wat oubollig over, alles is er nog zoals het begin jaren ‘ 90 is opgezet. Veel krantenartikelen, teksten op ribkarton aan de muur geplakt. Er werken alleen vrijwilligers, je kunt gratis naar binnen. Er worden thema’s besproken bijvoorbeeld de andere kant van de sport binnen de DDR. Ook schokkend dat kinderen vanaf 12 jaar al gerecruteerd konden worden voor de Stasi, scholen werkten hier aan mee en tipten welke kinderen extra training konden krijgen. Er werden zelfs contracten gemaakt, die ook door de ouders ondertekend moesten worden. In 2003 is er een grote opleving geweest van verheerlijking van de oude Oost- Duitse staat. Door televisie programma, kleding, en de verheerlijking van bepaalde producten. Her leek bijna of de manipulatie, en de wreedheid van het systeem even vergeten was. Je kent het wel uit films, Das leven der Anderen, maar als je daar binnen bent en je ziet de hoeveelheid informatie en zaken die er allemaal zijn, alleen nog maar hier in Leipzig, dan komt het wel even binnen. Heerlijk door de stad gewandeld, veel groen, en lekker warme lunch gehad met een streekgerecht. Er is nog wel meer te zien, maar een overdosis is nooit goed. We hebben tenslotte nog vakantie, dus nog even met de beentjes omhoog in de zon.
