Blauwe- en Koningsstad

Chefchaouan staat bekend als de blauwe stad vanwege natuurlijk allemaal blauwe huizen. Aan de rand van de stad ligt camping Azilan, waar het al behoorlijk vol is. We vinden nog een mooi plekje en worden in het voorbijgaan vrolijk toegezwaaid door een jong stel bij een mooie Mercedes 207. Het blijken twee Friezen te zijn, Patrick en Sanne, waar ik toevallig via Facebook als eens contact mee heb gehad. Ze zijn een half jaar op pad nadat ze allebei hun eerstegraads bevoegdheid voor Aardrijkskunde hebben gehaald. Patrick heeft o.a. stage gelopen op het stedelijk gymnasium in Leeuwarden. Kleine wereld dus. We bezichtigen elkaars campers en delen elkaars reisplannen.

De volgende morgen lekker uitslapen en daarna naar de oude binnenstad. Mooie kleine straatjes met veel katten. Kinderen vinden Pieter eng, maar zijn wel nieuwsgierig. We bezoeken het kasteel van de oprichter van de stad Moulay el Ben Rashid el Almani uit 1471. Pieter mag zowaar mee naar binnen. Mooie tuinen die goed onderhouden worden. Drie Marokkaanse jongens kijken steeds naar Pieter en hebben het over hem. Op een gegeven moment durft de stoerste van de drie te vragen of hij met Pieter op de foto mag. Dat mag. Later willen de andere twee ook natuurlijk, wat een helden!

We zijn net op tijd op het overdekte terras, want het begint te regenen. Allebei een heerlijke tajine en een kop muntthee. Als het droog is lopen we door de gezellige straatjes terug naar de camping. Vlak voor de poort wordt ons nog wat hasj aangeboden. Dat wordt in deze omgeving veel verbouwd en ook verhandeld. Het weer knapt niet echt meer op, ‘s nachts veel regen.

Dan op naar Meknez, 1 van de 5 Koningssteden en de enige waar we nog niet geweest zijn. Het rijdt prima door. Tanken is hier voor ons prima te doen, 1,29 per liter, maar is voor de Marokkanen natuurlijk heel erg duur. Ik gooi zomaar een half Marokkaans maandsalaris in de tank. In Meknez vinden we midden in het oude centrum een parkeerplek waar we ook mogen overnachten. Het oude centrum blijkt echter één grote bouwput te zijn. Alles wordt in één keer gerestaureerd en is dus niet te bekijken. Gelukkig gaat het oude Mausoleum van Moulay Ismail, een wrede sultan wel open. Heel mooi gerestaureerd. We wandelen door de rest van het oude centrum, maar zijn snel klaar. Het is sowieso rustig omdat het vrijdag is, maar er is ook verder niks open. Dus stappen we weer in Limoe en toeren naar Azrou, waar we nog een camping weten, Eurocamping Emirates Tourist Center, een bombastisch complex met kasteelachtige gebouwen. Er staan nog twee campers op het gigantische complex. De vorige keer waren we alleen, maar toen lag er ook sneeuw. Wat niet veranderd is, dat de beheerder de volgende ochtend met een vers stokbrood aan de deur komt. Wij lagen nog te slapen dus bij het afrekenen kregen we alsnog het stokbrood mee.