Na’Ien en Garmeh

De komende dagen rijden we vooral door woestijngebied. De woestijn als natuur is écht heel divers. Als kind dacht ik altijd dat het een soort grote zandbak was, waar Mozes en zijn volk 40(!) jaar doorheen moest lopen, in die hitte. Na al wat reizen weet je natuurlijk beter, stenen, rode, grijze en groene ondergrond, afgewisseld met zoutpannen. Wel veel zand, en als het stormt krijg je duinen net als bij de sneeuw. Ook dan is het lastig rijden. Gelukkig heeft Anne, zandladders mee, maar die hebben we nog niet nodig gehad.

Prachtig ruig landschap en ook weer leuke ontmoetingen. IN Garmeh  een oase vol met de prachtigste bomen en een uiteraard een waterbron, hebben we bij de bron gestaan. Prima plek, wel kwamen er af en toe wat taxichauffeurs met wat klanten kijken. Dat was soms erg  grappig, de taxichauffeur wilde natuurlijk wel even binnenkijken.  Met uitroepen als : wat mooi en het is een hotel, een hotel op wielen, nog nooit zo iets gezien, wat een grap! Dat ging hij dan aan Italiaanse klanten vertellen, die uiteraard wel eerder een camper hadden gezien en dan maar heel hard gingen lachen om de beste man niet in verlegenheid te brengen De stroopwafeltjes hadden dan ook gretig aftrek.

Ook kregen we bezoek van een local,die om de muggen voor te zijn, twee bladeren van een palmboom in de fik stak, in de rook gaan staan en dan willen de vliegen je niet meer. Nee dat klopt, en wij roken ook wel erg naar.Maar  na 19.00 uur was het stil en stonden we daar wel op een hele mooie plek.

Ook de volgende dag onderweg door de woestijn, veel mooie beelden, woestijndorpjes en heel veel kamelen op borden langs de weg Het zal net zo zijn als in Zweden, met de elanden, ze zijn er wel maar je ziet ze bijna niet.